Aktualności

Centrum życia religijnego każdej parafii stanowi świątynia. Malużyński kościół został zbudowany w 1470 roku po pożarze poprzedniego drewnianego. Fundatorem świątyni był Piotr Grzywa, dziedzic Radzymina i Malużyna. Kościół Zwiastowania NMP w Malużynie, jak wszystkie budowle sakralne, które zostały zbudowane w średniowieczu, jest orientowany. Oznacza to, że najświętsze miejsce w kościele, czyli prezbiterium zwrócone jest ku wschodowi, w stronę grobu Chrystusa w Jerozolimie.

W Chrześcijaństwie orientowanie kościołów symbolizowało Chrystusa, który rozproszył mroki ziemi i dał ludziom możliwość życia wiecznego. Kościół w Malużynie należy do najstarszych na Mazowszu. Świątynia ma ciekawą i rzadko spotykaną konstrukcję – jest drewniano-murowana. Prezbiterium swoim stylem nawiązuje do budowli ciechanowskiej fary i kościoła św. Tekli. Pozwala to sądzić, że murowaną część kościoła budowali majstrzy krzyżaccy bądź ludzie przez nich przyuczeni. Wyraźnie widać (choćby po portalu do zakrystii), że pracowali tu majstrzy cechowi, a nie jacyś partacze. Kościół niegdyś wyglądał trochę inaczej, bowiem drewniana nawa posiadała boczne kaplice. W 1640 roku, ze względu na zniszczenia przebudowano drewnianą część kościoła. Wówczas zmieniono otwory okienne i usunięto boczne kaplice, wtedy kościół przybrał obecną formę. Po tak kapitalnej przebudowie odbyła się ponowna konsekracja w 1649 roku, której dokonał biskup Wojciech Tolibowski. Z tego okresu pochodzi ołtarz główny i ambona. W XVIII wieku dobudowano do kościoła zakrystię i skarbczyk oraz południową kruchtę, czyli boczne wejście do świątyni . Drewniana nawa ma konstrukcję zrębową- wykonana jest z masywnych bali drewnianych ułożonych poziomo, z zewnątrz jest oszalowana. Takie budowle są już rzadkością, można je spotkać najczęściej w skansenach lub regionach o bogatych tradycjach ciesielskich np. na Podhalu, Kurpiach czy terenach Karpackich. Stropy świątyni są płaskie. Podwaliny kościoła zbudowane są z drewna dębowego, zaś reszta z drewna sosnowego. Fundamenty zbudowano z polnych kamieni. Cała drewniana konstrukcja po zakończonej budowie, była zabezpieczona przed szkodnikami wodą z wapnem, dzięki temu drewno zachowało się w doskonałym stanie. Warto wiedzieć, że w obecnej konstrukcji dachu znajduje się część dawnych belek stropowych pokrytych polichromią, najprawdopodobniej pochodzących z sufitów wykonanych w 1640 roku. We wnętrzu ściany nawy rozdzielone są drewnianymi słupami- tzw. pilastrami, ponad którymi wznosi się bogato profilowany, wielostrefowy gzyms z ząbkowaniami. Podobny gzyms możemy zobaczyć w prezbiterium. To charakterystyczne zdobienie ścian wewnętrznych zostało wykonane w 1853 roku, wtedy zbudowano także wieżę na kościele. Ciekawym faktem jest to, że nawet bitwa w Malużynie podczas powstania listopadowego (1831) nie przyniosła świątyni uszczerbku, a przecież wtedy spłonęła prawie cała wieś.